Merhabalar canlar,
Hayat hızla akıp giderken, arada sizlerle buluşmak ne kadar keyifli! Bu arada verdiğim dersler dışında, anatomi, yoga ve pilates eğitimlerime devam ediyorum. Her hoca gibi ben de, hocalarımla çalışıyor ve onları takip ediyorum. Bir tür sensei çekirge hali. 🙂 Eşsiz bedeni ve onun muhteşem doğasını her defasında yeniden keşfediyor ve paylaşıyorum… Sizin de yogaya dair hissettiklerinizi ve düşüncelerinizi dört gözle bekliyorum!
Yazı yazmak ve yoga benim mutluluk sebebim. Ancak yazı da, yoga gibi pratik gerektiriyor. Kendimi bildim bileli bir şeyler yazarım, ama tadından yenmez bir yoga dersinden sonra, kendimi yazmaya aç hissediyorum. Yoga, beni yazmak içinde teşvik ediyor. Ve anlıyorum ki, ben konuşmaktan ziyade dinlemeyi ama dinlemekten daha çok da yazmayı seviyorum.
Mutluluğun da böyle bir pratik gerektirdiğini düşünüyorum. Bu yaşam boyu süren uzun bir pratik, hem de… Mutluluk hali, o anda gerekli tüm koşulların hali hazırda tezahür etmesiyle oluyor ki, bu koşulların önemli bir kısmı sana bağlıdır. Yoga, farkındalığını uyandırarak sana yardım eder. Farketmek, hep yaşadığın anda kalmanı sağlar. Gelecekteki o büyülü anı düşünmek yerine, gözünün önündekileri daha net görürsün. Bu, zamanla günlük deneyimlerine de yansımaya başlar. Yoga öğretisi, mutluluğun yaşadığın bu “an” da gizli olduğunu öğretir. Sabır bu işin en önemli kaynağı. Doğu felsefesi sonuç odaklı değildir, bir şeyler yaparken ki yolculuğundur, seni sen yapan. Düzenli tekrarlar ile öğrenirken, o iş halindeyken hissettiklerin kapılar açar önünde.
“Eğer … olursa, mutlu olurum” demek ve hep istemek, işin kolay tarafı. Hele ki, dış etkenlere bağlı yaşarsak, mutluluk çok uzaklarda kavuşulmayı bekleyen bir sevgili halini alabilir. Merak etmeyin, eğer istekleriniz olursa yine mutlu olamayacaksınız! Bu sefer yeni bir hedef gözünüze kestirceksiniz! Her şeyden karşılık beklersek, mutsuz oluruz. Bu zihnimize takılıp kaldığımızı gösterir. Öncelikle, bizim hayatta kontrol edebileceğimiz ve edemeyeceğimiz şeyler var. Düşünceler ile kendimize birçok sorun yaratırız.Yoga, düşüncelerimizden daha fazlası olduğumuzu, kendimize kanıtlar. Aman ha pozitif düşün ki, pozitif kalasın diyen bir kişisel gelişim yolu değildir. Ben de zaten her daim pozitif olan insanlardan kaçan biriyim. Yoga, M.Ö. 1500 yıllarından beri insanoğlunun hayatındaki en kadim bilgelik yoludur. Buda bundan yıllar önce demişki, “her şey acıdır”. Bu demek oluyor ki, hepimiz acılardan kaçarak, bir gün elele tutuşup mutluluğa doğru koşmayacağız.
Eskiden mutluluk listem şöyleydi; Son model bir araba, daha büyük bir ev, ultra lüks bir tatil, pahalı bir nişan yüzüğü…, popüler olmak, herkes tarafından sevilmek… ve hatta kilo vermek:) Şimdi ise, kendime “beni gerçekten tatmin eden şey ne?” diye soruyorum. Mutluluğu bir zamanlar yanlış yerlerde aradığımın farkındayım. Evet artık yoga sayesinde, kendimle bağlantıya geçiyorum. Mutluluk bizim içinde olduğumuz bir şeymiş, bunu anladım. Mutluluğumuz, hiç kimseye ve hiçbir şeye bağlı olmayan bir güç! Ve bize doğuştan verilen bir güç. 🙂
Hepimizin ödemeyi bekleyen faturaları ve daha fazlasını isteyen arzuları var. Önce bunu kabul edelim. Bir formül açıklamıyorum. Mutlu olma hali, bir çeşit sorumluluk alma meselesi aslında. Sorumluluk aldığımızda güçlü yönlerimiz harekete geçer. Sürekli problemli, meşgul ve acı çeken bireyler olmaktan ziyade, şu “an” ın tadını çıkarırız! Mutluluk, büyümenin ve gelişimin kaynağı. Hem de kesintisiz bir kaynak!
Ben mutluluğu seçtim! Tabiki, hayatım mükemmel değil 🙂 Yaşam benim için sadece,küçük mutlu anlardan oluşuyor.
Bir yoga sınıfına katılanlar bilirlerki, yoga göründüğünden daha zordur. Fiziksel ve ruhsal olarak insanı kamçılar. Bunun iyisi kötüsü yok. Orda işimiz beden ile. Ama daha nice yerlere kapılar açıyoruz, kimbilir! Yoga ile hepimizin içinde bir şeyler canlanıyor, kanlanıyor. Bazen ise, içimizdekiler koşuyor ve özgürleşiyor. Ve unutmayın ki; mutlu insan gözlerinden anlaşılıyor…
Mutluluk ile ilgili, ünlü mitoloji uzmanı Joseph Campbell şöyle demiş; “Mutluluğunuzun peşine düşün.. Ve daha önce kapıların olmadığı yerlerde bile kapılar açılmaya başlayacaktır.”
Benim yolculuğumu okuyan ve paylaşan herkese sonsuz teşekkürler.
Namaste 🙂
